Wednesday, December 12, 2012

තිත්ත මව් කිරි

   
අන්තර් ජලයෙන් 
 අදත් අම්මා පොළේ ගිහින් තියෙන්නේ පුංච් පුතා නැගිටින්න කලින් අනේ අම්මේ ඇයි මට නොකිය ගියේ? පුංචි පුතාට හරිම දුකයි. දවසම ආච්චි එක්ක ඉන්න කම්මැලි. එයටත් ලෙඩ මගෙත් එක්ක සෙල්ලම කරන්න එන්න බෑ. හෝදල දාපු අම්මගේ ඇඳුම් වලත් අම්මගේ සුවඳ තියනවා ඒවා ඉල්ලන්නේ කිළුටු ගාන්න නෙවි. ඒවත් එක්ක ඉන්නකොට පුංචි පුතාට දැනෙන්නේ අම්මා ඉන්නවා වගේ. එත් ඒවායේ කිළුටු ගාවයි කිල ආච්චි පුංචි පුතාට ගැහුවා. ඒ පාරවල් පුංචි තට්ටම් වල තාම තියනවා. තම කතා කරන්න බැරි උනාට පුංචි පුතාට හරි දුකයි. කතා කරන්න පුළුවනි නම් එයා ආච්චිට කියනවා අම්මා ගේ ඇඳුම වල තියන අම්මගේ සුවඳ එයාට තුරුල් කරගෙන ඉන්න කොච්චර ආසයි ද කියලා. අම්මා එක්ක පොළේ යන්න අසයි එත් එක්ක යන්නේ නැනේ. අම්මට පොළේ හඳුන් කූරු විකුණා ගන්න ඕනි. එය වික්කේ නැත්තම් පුංචි පුතයි අම්මයි ආච්චි ඔක්කොමල බඩගින්නේ. පුංචි පුතාට අබුන් ගන්න ඕනි කුක්කු පිටි ගන්න ඕනි. අම්මාට පුතාගේ බර ඉහටත් උඩින්.

   පුංචි පුතාගේ අම්මට ආදරය විවාහය කියන ජීවිතේ ලස්සන සන්ධිස්ථානය වැරදුනා. ආදරය කියල තමන් ලොකු රැවටීමකට අහුවුණා කියන එක දැනගන්න කොට පුංචි පුතාටත් අවුරුද්දක් වෙලා. අපහු ජීවිතේ හරිගස්ස්ගන්න පුළුවන් තැනක නෙවි එයා උන්නේ. පුංචි පුතාගේ ආච්චි එක්ක පුතා වඩාගෙන එලියට බැස්සේ කොහොමහරි දරුවා හදාගෙන ජීවත් වෙන අරමුණින්. එදා ඉඳල පුතාව පුංචි කරත්තේ තියාගෙන පොළේ හඳුන් කූරු වික්කා. එත් දැන් පුතා ලොකුයි. එයාට දැන් අවුරුදු 2ක් වෙලා දැන් එය හැමතැනම දුවන පනින වයස පොළේ එකතැනක ඉන්න අමාරුයි එයාව එක්ක ගියාම. එනිසා අලුත් නවාතැනක් හොයාගෙන ආච්චි එක්ක පුංචි පුතා නවත්තල අම්මා පොළේ යන්න පුරුදු උනා.

අලුත් නවාතැනට පුංචි පුතා කැමති. ඉස්සරහ ගෙදර නැන්දයි මාමයි පොඩි අක්කයි එයාල තමයි පුංච් පුතාලට මේ කාමර කෑල්ල කුලියට දීපු අය. නැන්ද නම් පුංචි පුතාට ආදරෙයි ගෙදර හදපු දේවල් දීල හුරතල් කරලා වඩාගෙන නිදි කරන නිසා පුංචි පුතා නැන්දට හරි ආදරෙයි. මාමා නම් ටිකක් සැරයි. එත් පුංචි පුතා මාමා ලඟට දුවන්නේ තාත්තා ගේ සෙනෙහස පොඩ්ඩක හරි විඳින්න. මාමාගේ වැඩට පුංචි පුතා වෙලාවකට හරි වදයක් එහෙම වෙලාවට මාමා පොඩ්ඩාගේ කණ මිරිකලා එහෙම නැත්තම් පාරක් ගහනවා. පුංචි පුතාට කතා කරන්න බැරි නිසා කවුරුත් ඒවා දන්නේ නැ. පොඩි අක්කගේ නම් ලොකු ආදරයක නෑ දවසක් පුංචි පුතා එයාගේ අත පල නිසා එයා වැඩි ආශ්‍රයට එන්නේ නෑ.

පිටි පස්සේ ගෙදර ඉන්නවා සුදු නංගියෙක්. පුංචි පුතා නංගිට හරි අදරෙයි. නංගිත් එක්ක සෙල්ලම කරන්නත් අසයි. සුදු නංගිව බලාගන්න කට්ටිය ගොඩාක් ඉන්නවා. අම්මා තාත්තා සීයා ආච්චි වැඩට ඉන්න දෙන්න ඒ කවුරුත් එයාට අදරෙයි. නංගියෙක් උනාට සුදු නංගිගේ අම්ම එයාට කියන්නේ මගේ සුදු පුතා කියල. පුංචි පුතාට හරි දුකයි. ඉඳල හිටලවත් පුතා කියල එයාට කතා කරන්නේ සුදු නැගී ගේ අම්මයි ආච්චි තමි. එයාලත් පුතාට ආදරෙයි. සුදු නංගිගේ අම්මා නංගිට මොන හැදුවත් පුංචි පුතාටත් දෙනවා. පැණි රහ කෑම පලතුරු එහෙමත් දෙනවා. දවසක් පුංචි පුතාට අම්මා දර කෑල්ලක් අරන් ගැහුවා. ඒ වෙලාවේ ඉස්සරහ ගෙදර නන්දා ඇවිත් බේරාගත්තේ. එදා පුංචි පුතාව වඩාගෙන ගෙට ගෙනියල අම්ම කුක්කු දීල තුරුල් කරන් දොයි කලේ සුදු නංගිගේ අම්මා. එදා ඉඳල පුංචි පුතා සුදු නංගිගේ අම්මව දැක්ක ගමන් අම්මා කියන්න පුරුදු උනා. එත් පුංචි පුතාගේ අම්මා සුදු නංගිගේ අම්මා එක්ක තරහ උනේ මෙනිසමයි.

පුංචි පුතා ආසම උනේ අම්මා එක්කම ඉන්න අම්මා ලඟට වෙලා ඉන්න. කුක්කු බීල හුරතල් වෙන්න අම්මට කියලා බයි කවාගන්න. එත් අම්මට එහෙම ඉන්න බෑ කියල පුංචි හිතට තේරෙන්නේ නෑ. උදේ පාන්දර අම්මා එයා නැගිටිනත් කලින් යන්නේ පුංචි පුතා අම්මා යද්දී අඬන එක අම්මට ලොකු වදයක් නිසා. පොලට යන්න පරක්කු උනොත් බඩු විකුණා ගන්න ලැබෙන්නේ නෑ. පුංචි පුතා අඬනකොට පාරක් ගහල හරි දාල යන්න හදන්නේ එනිසා. පොළේ ගිහින් අවත පුතාව තුරුල් කරන හුරතල් කරන්න තරම් එයාට නිවාඩුවක් නෑ. එයාට එච්චර නිදහසේ දරුවත් එක්ක ඉන්න ඕනි කමකුත් නෑ. රෑ වෙලා ආවම පුංචි පුතාගේ ආච්චි රත්කරල තියන මොනව හරි කාල ඇඳට වැටෙන්න තමි එයාට ඕනි අපහු උදේ පාන්දර පොළේ යන්නත් තියන නිසා . එත් පුතා  ආසා අම්මා එක්ක හුරතල් වෙන්න. ඔය වෙලාවට තමි අම්මගෙයි පුතාගෙයි රණ්ඩුව. ඒ වෙලාවට පුංචි පුතා අම්මගෙන් ගුටි කනවා. සුදු නංගි ගේ ගෙදර ඇය මේ රණ්ඩු අහගෙන ඉන්නේ හරිම වේදනාවෙන්. එයාල ඕවට කතා කරන්නේ නෑ කියල තීරණයක් අරන් තිබ්බේ.

"මගේ ළමයට මට ඕනි නම් ගහන්නත් පුළුවනි ඕනි නම් මරනවා" ඔයවගේ ඇනුම්පද පුංචි පුතාගේ අම්මා නිතරම කියනවා සුදු නංගිගේ අම්මාට ඇහෙන්න.එයා එත් මොකවත්ම කියන්නේ නෑ. සුදු නංගිගේ අම්මා හොරෙන් ඇවිත් පුතාට මොනාහරි දීල හුරතල් කරලා යනවා. එයාට හරි දුකයි පුංචි පුතා ගැන. නිතරම හිතන්නේ පුංචි පුතාව අරන් හදා ගන්න දෙනවනම් කියලයි. එත් ඉතින් එක ලොකු වගකීමක්. ඒ ගැන හිතන්න ඕනි පැති ගොඩාක් තියනවා. පුංචි පුතා විඳින දුක දැක්කම කාට උනත් දුක හිතෙනවා. එත් අපි මොනවද කරන්නේ? අවුරුදු 2ක් වයස දරුවෙකුට කොහොමද පාරක් ගහන්නේ. ඔය වගේ බනින්නේ? සුදු නංගිගේ අම්මා කොයි වෙලෙත් එක ගැන හිතල වද වෙනවා.

පුංචි පුතාගේ අම්මට බැනුම් දොස් හැමතනිම්ම. ආච්චි නැන්ද සුදු නංගිගේ අම්මයි ආච්චි හැමෝම බනිනවා. අම්මා පුතාට ආදරේ නෑ කියලමමයි  හැමෝම කියන්නේ. අම්ම කෙනෙක් ට ඔහොම ලමෙකට ගහන්න කුණු හරුපෙන් බනින්න අම්ම කෙනෙකුට බෑ කියල ආඩපාලි කියනවා. පුංචි පුතා උදේට ඇහැරෙන්නේ අම්මගේ යි ආච්චිගෙඉ උදේ රණ්ඩු සද්දෙට එය එකට බයයි ඉතින් එය අඬනවා ඒ වෙලාවට කවුරුත් නින්දෙන් නැගිටලා උදේ වඩා පටන් ගන්න වෙලාව මේ තුන්දෙනාගේ ගෝරනාඩුව වටේ පිටේ යට හිසරදයක්.  අම්මයි ආච්චියි පොඩ්ඩක් වත් මට ආදරේ නැත්තේ ඇයි කියල පුංචි පුතා නිතරම හිතුව. අම්මට මව වදයක් වෙන්න ඇති. පුංචි පුතාට එහෙම හිතෙනවා. එත් එය කරන දේවල් වැරදි වෙන්නේ කොහොමද කියල පුංචි පුතා හිතන්නේ.

එදා වැස්ස දවසක් ආච්චි උදේම්ම ලේ බලන්න ඕනි කියල ගිය. අම්මටත් එදා පොළේ යන්නම ඕනිම දවසක්. අම්ම පුතාවත් ලැස්ති කරගත්තේ වෙන කරන්න දෙයක්ම නැති නිසා. පුතාට බැන බැනඑයත් ඇඳගත්ත. අම්මගෙයි පුතාගෙයි ගෝට්ටිය සුදු නංගිගේ අම්මට ඇහුන අපෝ මහා කාලකන්නි ගැනියෙක් සුදු නගිගේ අම්මගේ හිතට අවේ එහෙම අදහසක්. ඔය ලමයව මර ගන්නවා ඔය ගෑනි ඉස්සරගෙදර නැන්ද කාටදෝ කිව්වා. හැමෝටම මේ අම්මගෙයි පුතාගෙයි ආච්චිගෙයි ප්‍රශ්නවලට මැදිහත් වෙලා එපා වෙලා.

අම්මා පොළේ ගිහින් වැඩිය අව්ව කාරිය වැටෙන්නේ නැති දිහක් බලල වාඩි වෙලා හඳුන් කූරු පෙට්ටි බිමට දාපු ඉටි කොලේක අතුරලා පුලුව තරම් හයියෙන් කෑගහල ඒවා විකුනන්න පටන් ගත්ත වෙනද වගේම. අම්මගේ වෙළදාමට පුතාගෙන් හරි කරදරේ. එහෙට මෙහෙට දුවනවා හඳුන් කූරු පෙට්ටි කඩන්න හදනවා අම්මට වෙළදාමක් ගැන හිතන්න වත් බෑ. වටේ පිටේ වෙළෙන්දොත් මේක බලාගෙන මු නම් දරුවෙක් නෙවි මව කන්න අපු එකෙක් අම්ම පුතාට තරවට්ටු කරන්නේ ඒ විදියට. කම්මැලි කමට දුවගෙන පොළේ ඇවිදින්න ආපු සුදු හමක් තියන නෝනා කෙනෙකුයි මහත්තයකුයි හඳුන් කූරු ළඟ නැවතුනේ ඉර හැරෙන්න ඔන්න මෙන්න තියන වෙලාවට වගේ. අම්ම පුතාවත් එක්ක ඇවිත් නිසා වෙනදටත් වඩා හෙම්බත් වෙලා පුතාවත් අව්වට රතු වෙලා. සුදු ජෝඩුව එක්ක අපු පාර කියන්නා ඉංග්‍රීසියෙන් මොනවදෝ කතාකළ ඒවා මොනාද කියන්න අම්මවත් පුතාවත් දන්නේ නෑ. එත් ඒ කතා කලේ හඳුන් කූරු ගැන එහෙම නම නෙවි කියල අම්මට තේරුණා. සුදු නෝනගේ ඇස තිබ්බේ පුතා ගව කියල පුතාට තේරුනේ නෑ. අම්මා තමන්ගෙන් මිදිලා යන්න හදන පුතාට පාරක් ගහල ලඟට ගත්ත

පාර කියන්නා අම්මට තේරෙන බාසාවෙන් අහපු දේට අම්මට හොඳටම තරහ ගිය බව නම් පුතාට තේරුණා. හැමවෙලේම අම්ම ඉන්නේ තරහින් නිසා පුතා හොඳට එක දන්නවා. එත් වෙනද තරහ ගියාම පුතාට බනින අම්ම එදා පුතාට බන්නේ නෑ. ගැහුවෙත් නෑ.කොළ පාට මොනරු ඉන්න කොළ මිටියක් සුදු මහත්තය අතේ තිබ්බ එයාට අම්ම හඳුන් කූරු විකුණුවත් නෑ. "මගේ දරුවා විකුනන්නේ නෑ මහත්තයා එක මෙයාලට කියන්න." "පොළේ  බඩු විකුනන්න බැරි දාට හිඟා කාල හරි මම ඌට කන්න දීල හදාගන්නම්." අම්මා එහෙම කියල හඳුන් කූරු ටික අස් කරලා බෑග් එකට දාගත්ත. වෙනදට ඔඩොක්කුවට අවම එලවන පුතාව අරන් ඔඩොක්කුවෙන්ම තියා ගත්තා. කවදාවත් නැතුව අම්ම පුතාගේ ඔලුව ඉම්ඹේ ඇයි කියන්න පුතාට තේරුනේ නෑ. එත් අම්මගේ උණුහුම වින්ද සතුටෙන් පුතාගේ හිත පිරිලා තිබ්බ පොඩි ඇත දෙක එකතු කරලා අම්මගේ කම්මුල් අත ගෑවේ එනිසා. අම්මගේ කම්මුල් හොඳටම තෙමිලයි තිබ්බේ.

















7 comments:

  1. කොයිතරම් නැති බැරිකම් තිබුනත්...අම්මලාට තමන්ගේ දරුවන්ව වටිනවා. එහෙම හිතන්නෙත් නැති අම්මලා නැතුවාම නෙමේ. ඒත් හුඟාක් අම්මලාට තමන්ගේ දරුවන් රත්තරන් වගේ..

    ReplyDelete
  2. මේක ඇත්තම කතාවක් පදනම් කරගෙන ලිව්වේ ලිහිණි මමත් තම ඔය කතාවේ අම්මව තේරුම් ගන්න උත්සහ කරනවා

    ReplyDelete
  3. ලිහිණි අක්කියෝ ඔයාගේ කතාවට මමත් එකඟයි....ඇත්තම කතාව

    නියමයි කල්පනා දිගටම ලියන්න...හැමදාම කියවනවා

    ReplyDelete
    Replies
    1. ස්තුතියි උමා ඔයාගේ දිරිමත් වචන නිසා ලියන්න තිය අසව වැඩි වෙනවා.

      Delete
  4. මම කියවපු පොතක් තියෙනවා "මගේ අම්ම කෝ" කියලා මේ වගේ පුංචි දරුවෙකුගේ සිතුවිලි විස්තර කරන.

    ReplyDelete
  5. මාමා ඔය පොත කියවල නෑ. සුදීක පොතේ විස්තර ටිකක් කියනවනම් සතුටුයි හොයාගන්න කැමතියි ඒ පොත.

    ReplyDelete
  6. Gd wk..kp it up..!

    ReplyDelete