Monday, January 28, 2013

ගැලරියෙ සිට සුසුම් හෙලීම.


දිළින්දන්

(අන්තර්ජාලයෙනි )
ඔබත් මමත් ජීවත් වන ලෝකය තුල සියලු සම්පත් සමසේ තුලනාත්මකව බෙදී ගොස් නැත. ලොව ඇති දැවෙන ප්‍රශ්න සියල්ලටම හේතුව සමානාත්මතාවක් නොමැති කමය. එකම සංයුතියෙන් මිනිසුන්ලෙස උපත ලැබූ අපි ඇති නැති ලෙස බෙදී සිටින්නවුන් වෙමු. ලොව දිළින්දන් ලෙස හඳුන්වනු ලබන නිරණයක කොතෙක් උවත්, අපි සියල්ලන්ම දිළින්දන් වෙමු. මන්ද මොන දේවල් වලින් පරිපුර්ණ වී සිටියද  ඔබත් මමත් අපට අහිමි දෙයක් ගැන සිතමින් සිටින නිසාවෙනි. එහෙත් මේ කතාව එය නොවේ.

මේ සටහන කියවන ඔබටත් මටත් තමන්ගේ මුලික අවශ්‍යතා ඉටු කරගැනීමට තවත් කෙනෙකු මත යැපීමට සිදු නොවේ යයි මම සිතමි. (තවමත් දෙමාපියන්ගෙන් පෝෂණය වන දරුවන් වන ඔබ පෝෂණය කරන්නේ ඔබේ දෙමාපියන් කිසිවෙකුගෙන් යැපී යැයි මම නොසිතමි.) එහෙත් එසේ නොවන බොහෝ පිරිසක් ද ඔබත් මමත් සිටින මේ ඉර හඳ යට සිටින බව පිළිගත යුතුමය.

ඉහත රුපය මට ලැබුනේ මුහුණු පොතෙනි. එහි සත්‍ය හිමිකරුට එහි සියලු ගෞරවය හිමිවිය යුත්තේය. මන්ද වචන සියගණනක් හැගීම් එක මොහතකින් කියවෙන ලෙස නිර්මාණ කර ඇති නිසාවෙනි. මෙකි චිත්‍රය මහා සමාජීය යථාර්තයක් අපුරුවට චිත්‍රණය කරයි.ගැලරියේ දිළිඳගේ රුපය දෙස පොර කකා බලන මිනිසුන්ට ගැලරියෙන් මෙපිට සිටින දිළින්දා නොපෙනීම කනගාටුවකි. ගැලරියේ දිලින්දගේ රුපය දෙස බලාගෙන සිටින ඔවුන් මිපිට සිටින එමිනිස ඉදිරියෙන් බර සපත්තු අඩි තබමින් ඇවිද යන්නෝය. විශාල මුදලක් ගෙවා ගැලරියට ඇතුල්වී දිලින්දගේ රුපය බලන මිනිසුන් එලියට විත් අතේ ඇති මාරු කසියෙන් අවමය තොරා දිලින්දට දික් කරනු ඇත. සමහරවිට කිසිවක් නොදෙනු ඇත.

ගැලරියේදී මේ රුපයට අප්‍රමාණ විචාර ශිල්පීය දකෂතා ඇගයීම් සිදුව්වෙද්දී, මේ රුපයේ සිටින මිනිසාට ලැබෙන දෙගන සිතාගත නොහැක. මේ මිනිසා වෙනුවෙන් බොහෝ දෙන ගැලරියේදී දුක් වනු ඇත, අවාසනාවන්ත ඉරණම ගැන කතාකරමින් බොහෝ සුසුම් හෙලනු ඇත. මේ දරිද්‍රතාව ගැන බොහෝවිට කතාකරන්නේ දේශපාලකයින්ය. දරිද්‍රතාව නැතිකිරීම ගැන පුරසාරම් දොඩන කාලය වැඩෙහි යෙදෙව්වනම් මේ වන විට බොහෝ ප්‍රතිපල නෙලගතහකිව තිබිණි. බොහොමයක් දෙන දුප්පතුන්ට යමක් දීමට පසුබට නොවෙති. ඒ වූ කලී ලාංකීය අපගේ හදවතේ තෙතමනයයි.


කලාගාරයකදී දිළින්දන් වෙනුවෙන් සුසුම් හෙලන අප ඉන් පිටතදී දිළින්දන් වෙනුවෙන් යමක් කරන්නට දෙවරක් සිතනවා නේද? දිළින්දන්ට කෑමට ඇමක් දීම භාවිතාකර ඉවතලන ඇඳුමක් දීමට එහ ගිය දෙයක ඔවුන් වෙනුවෙන් කරන්නට හැකිනම්.

මෙවනාහි සම්ප්‍රදායයි දිළින්දන්ට සත්කාර කිරීමෙන් ඔබ්බොට ගියවලුන් වෙති.




ඔබට හ මට ලොකු දේවල් ඉක්මනින් කිරීමට නොහැකි වනු ඇත. එනමුදු අපේ පුංචි උත්සහයක් ලොව වෙනස් කිරීමේ පළමු පියවරක් වනු ඇත. දුප්පතුන් වෙනුවෙන් ආකල්පමය වෙනසක් අත්‍යවශ්‍ය වේ.

Thursday, January 17, 2013

යුද්ධයකට පසු


මේ පින්තුරය අද මුහුණු පොත බලද්දී ලැබුනේ. මේකේ ඇත්ත අයිතය ඇත්තේ කාටද කියල දන්නේ නෑ. එත් එමක මම ගත්තේ මෙන්න මෙතනින්.
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=491675017538347&set=a.197110776994774.43033.193218727383979&type=1&theater


අපිත් අවුරුදු 33 යුද්දෙක පැටලිලා බැට කාපු ජාතියක්. රටේ යුද්දයක් නිසා අපි හැමෝටම එකේ ප්‍රති විපාක අඩු වැඩි වශයෙන් විඳින්න උන. මටත් දන්න තේරෙන දවසේ ඉඳල ප්‍රවෘත්ති වල ඉස්සර වෙලාම දීපු පුවත තම යුද්දේ update එක. පොඩි ළමයාගේ ඉඳල වියපත් වැඩිහිටියා දක්වා යුද්දය ලේ මස් අට නහර වලට ජීර්ණය කරවල තිබ්බ යුගයක අපි ජීවත් උනේ.

යුද්දයෙන් පස්සේ අපිට මොනාද ඉතුරු උනේ? අපි එක ගැන වෙනම කතා කලයුතු ලොකු මාතෘකාවක්. එත් මේ ඉහත පින්තුරෙන් පෙන්නනදේ යුද්දෙන් අපිට ඉතුරු කරපු දෙයක්. වචන සීයකින් නැත්තම් අකුරු 1000ක් නැතුව එක පාරින් මේදේවල් කියවෙනවා. මේ පවුලේ අම්මා ගේ අත පැටලෙන්නේ හිස් කෝට් එකක හමුදාවේ නිල ඇඳුමක. නිල ඇඳුමට එක තොප්පිය පුංචි පුතා ගෙන. මේ පින්තුරේ අපේ රටේ එකක් නෙවි. එත් යථාර්තය අපිටත් පොදුයි. ඔය වගේ අසම්පුර්ණ පවුල් කීයක් පහුගිය අවුරුදු 33 අපේ රටෙත් නිර්මාණ වෙන්න ඇති ද? ඊළඟ පින්තුරේ බලන්න.



(අන්තර්ජාලයෙනි)


මම මේ පින්තුරේ හඳුන්වන්න කැමති උද පින්තුරේ ලාංකීය පරිවර්තනය හැටියට. මේකේ ඉන්නේ මේජර්  ලලිත් ජයසිංහ රණවිරුවාගේ බිරිඳ හ දියණිය. දියණියගේ මුල් අකුරු කියවීම. දියණියගේ අකුරු කියවීමට ඒ ශ්‍රේෂ්ට පියා වෙනුවට ඉන්නේ ඔහුගේ පින්තුරය. මේ දියණිය අගේ පියා දැකල නෑ. ඇගේ අම්මාට සදාකාලික සුදු සාරියක් උරුම කරමින් ඔහු ජීවිතෙන් සමුගෙන. ඒ ඔහුගේ උවමනාවට වත් ස්වභාවිකව සිදු වූ මරණයක් නොවේ.  ඔහු  තම උපන් රටේ ඒකීය භාවට උදෙසා ජීවිතය පූජා කල උදාර මිනිසෙක් ලෙස හැමදාම ඉතිහාසයේ ඉඳීවි.

මේ ඉහල හා පහල පින්තුර වල ඉන්න ගැහැනුන් දෙදෙනාම යුද්දයේදී ඉතිහාසයට එක වූ ඔවුන්ගේ ස්වාමි පුරුෂයන් තරම්ම ශ්‍රේෂ්ඨයි.  මම එහෙම කියන්නේ තවත් මිනිසුන් විශාල පිරිසකගේ උන්නතිය උදෙසා තමන්ගේ ජීවිතයේ වටිනාකම් කැපකරන්න තරම් හැම ගැහැනියක් ම පරාර්ථකාමී නොවන නිසා. අවංකව ගැහැනියක් බිරිඳක් මවක් ලෙස මට උනත් එවන් පරිත්‍යාගයක් කිරීමට තරම් පරාර්ථකාමී සිතක නෑ.  එනිසා මේ පින්තුර දෙකේම ඉන්න ගැහැනුන් දෙදෙනාම එවන් උත්තරීතර හදවත් ඇති අය ලෙස  හදුන්වාදෙන්න පුළුවනි.

යුද්දයක් අවසාන වෙන්නේ එක පාර්ශවයකට ජය හ අනෙක් පර්ශවයට පරාජය දෙමින්. එත් යුද්දෙදි මියගිය රණකාමීන්ගේ පවුල් වලට තම ලබැඳියගේ මරණය වෙනුවෙන් ඇති වූ ශෝකය සදාකාලිකයි. යුද්දයකදී මිය යන රණකමියෙක් වෙනුවෙන් තවත් බටයෙක් ආදේශ කරන්න වැඩි වෙලාවක් යන්නේ නෑ. එත් ඔහුගේ පවුලකට පියෙක් සැමියෙක් පුතෙක් ආදේශ කරන්නට හැකි කෙනෙක් මේ මිහිපිට නැත. ඉහල පින්තුරයේ සංවේදී පවුලේ ඡයාරුපයත් මුල් අකුරු කියවන දියණියගේ ඡයරුවත් පවසන්නේ එකම කතාව මය.

තවත් පැත්තක් තිබේ. මේ දරුවන් දෙදෙනාටම පිය අහිමි වන්නේ ඔවුන්ගේ පියවරුන් ගේ පුද්ගලික අභිමතාර්ථ වෙනුවෙන් සටන් කිරීමේදී නොවේ. දේශයක් එසේ නොමැතිනම් බොහෝ මිනිසුන් පිරිසකගේ යහපත වෙනුවෙනි. තවද මේ දරුවන් කිසි දිනක පියසේනේසහක් නොවිඳිනු ඇත. කවුරු මොනවා කෙසේ කීවත් මම යුද විරෝධියෙක් වෙමි.  යුද්ධයෙන් වන විනාශය අනිත් සියලු දනාත්මක තර්ක පරදවා ඉදිරියට එයි. යුද්දයකට මැදි වී අපේ රටට අහිමි වූ දේ බොහෝය. ඉන් අපි "ජයග්‍රහණය" කරමින් අපට ලැබුණු දේවල අතර ඉහත ඡයරූ වලින් පෙන්වන දේවල ද තිබෙන බව අද බොහෝ දෙනාට අමතක වී ඇත.









Tuesday, January 15, 2013

"රිසනා වෙනුවෙන්" තවත් රිසානා කෙනෙක් බිහි නොවන්නට



(අන්තර්ජාලයෙන් උපුටා ගන්න ලදී)

රිසානා ගේ හිස ගස දැමීමේ පුතාව දැන් පරණ එකක් කියා ඇනෝ කෙනෙක් සුදීක අය්යා රිසාන ගැන ලියල තිබ්බ පොස්ට් එකේ කොමෙන්ට් කරලා තිබ්බා. එත් මේක රිසානා වෙනුවෙන් කිව යුතුමයි. රිසානා වගේ මැදපෙරදිග ගිහින් තමන්ගේ ශ්‍රමයෙන් තම මව් රට පෝෂණය කරන තවත් දහස් ගණනක් වූ ශ්‍රී ලාංකීය සහෝදරියන් වෙනුවෙන් මෙසේ ලියා තබමි.

9 වෙනිදා  මධ්‍යහන 12 ට පමණ රිසනා නෆීක් හිස ගස දමා මරණ දණ්ඩනය නියම කරන ලද බව දැනගන්නට ලැබිණි. මහත්සේ දුකක් සිතට දැනුනේ හරියට මගේ හිතෛශියෙක් ගේ මලගමක් සැලවූ ලෙසමය.
මාතලන්, උමා හා තවත් අය රිසනා වෙනුවෙන් ලිය තිබු posts දුටුවෙමි ඇත්තටම හද කම්පා කරවන තරම සංවේගයක් ඇතිමුත් කරන්නට කිසිවක් නොමැති බව හැගෙන්විට ඊටත් වඩා වැඩි දුකක් ඇතිවේ. රිසානා වෙනුවෙන් විවිද ඇය විවිද දේ කරන්නට දැන් ඉදිරිපත්ව ඇත. රිසානාගේ මරණට දුක්වන ඒ පවුලට උදව් දෙන්න අවැසි මුත් ඉන් එහාට  දෙයක් සිදුවනු දක්කනට නැති එක ගැන නම් ඇත්තේ රිසානා ගේ මරණය තරම්ම බලවත් පසුතවිල්ලකි.

ප්‍රභාකරන් කිව්වා වගේ ශ්‍රී ලාංකිකයන්ට හැම දේම මතක ඇත්තේ දින කීපයක් වන නිසා මේ දවස් ටිකෙන් රිසානාගේ මරණයේ උණුසුම පහව යනවිට සියල්ලෝ සියලු දේ සතුටින් අමතක කරනු ඇත තවත් සිද්ධියක් පමණක් ඉතිහාසයට එක වී තිබේ. මෙය අවසානය නොවේ.රිසානාගේ මරණය නිසා වෙන් මැදපෙරදිග රැකියා සොයා යන්නවුන් නොනවතිනු අත. හෙටත් අනිද්දටත් මතුවටත් තවත් රිසානාල ගෘහ සේවයට රටින් පිට වනු ඇත. බාල වයස්කරයෙක්ගේ සැබෑ වයස වෙනුවට වැඩි වයසක් යොදා ව්‍යාජ ලියවිලි සාදා හෙටත් දරුවන් පිටරටට යැවෙනු ඇත. මෙතරම් ලොව තාක්ෂනය දියුණු ලොවක ව්‍යාජ ගමන් බලපත්‍රයක් හදුනා ගත නොහැකි අගමන විගමන දෙපාර්තමේන්තුවක් ගැන ලජ්ජා විය යුතුය. එසේ නොවේ නම් මේවා නොදැක්ක සේ සිටින්න උන් විය යුතුය.

මතුවට මෙවන් දේ නොවන්නට නම් තවත් රිසානලගේ ජීවිත අනතුරේ නොහෙලන්න ජාතික ප්‍රතිපත්තියක අවශ්‍යතව පෙනේ. මොනයම් සේවකට රටින් පිට වන්නට පෙර විදිමත් කර්යන්ෂයක ලියාපදිංචියක් අනිවාර්‍ය කිරීම අත්‍යවශ්‍ය කරුණකි. ලියා පදිංචි වෙන්නන් හට මනා විදේශීය භාෂා පුහුණුවක් ලබාදීමට කටයුතු කරන්නේ නම් විදේශයකදී සිදුවන සන්නිවේදන ගැටළු අවම කර ගැනීමට හේතු වේ. ඉහත විස්තර කරන ලද ලියා පදින්චියෙදී ශ්‍රමිකයා විදේශගත වීමට බලාපොරොත්තු වන රැකියා ක්ෂේත්‍රයේ නිපුණතාවය පරික්ෂා කිරීම අත්‍යවශ්‍ය වන අතර අදාල නිපුණතා මට්ටම් ඒ ඒ රටවල් අනුව වෙන් වෙන් කොට ඊට ගැලපෙන පරිදි ලකුණු දීමේ ක්‍රියා පිළිවෙතක් සකස් කිරීමෙන් අදාල රටේ අවශ්‍යතාවට අනුව පුහුණු ශ්‍රමිකයන් ඒ ඒ රටවලට අනුයුක්ත කල හැක.මෙවන් ලියාපදිංචි කිරිමක් මන පුහුණු වැඩ පිළිවෙලක් තිබුණි නම් බාලවයස්කාර රිසානාට ගෘහ සේවයට විදේශගත වීමට නොහැකි වනු ඇත.

විදේශගතවන සියලු ශ්‍රී ලාංකීය ශ්‍රමිකයන්ට රජයෙ මැදිහත් කමින් රක්ෂනවරණක් ලැබෙන්නේ නම් එය වඩා යෝග්‍ය කරුණක්ලෙස පෙනෙයි. තවද අත්‍යවශ්‍ය කරුණක් වන්නේ ඒ ඒ රටවල් වල නීති පද්ධතිය  ගැන අඩු තරමේ සමාජීය වටපිටාව ගැනවත් දැනුවත් කිරීම මෙරටින් පිටවන ශ්‍රමිකයාගේ යහපතට හේතුවේ. තම සේවය කිරීමට යන රටේ නීතිය කම්කරු අයිතිවාසිකම් මානව හිමිකම් ගැන මුලික දැනුමක්වත් ලබා මෙරටින් පිටවෙනවා නම් අඩුම තරමේ තමාට එරෙහිව අසාධරණයක් සිදුවෙද්දී පවා ඒ වෙනුවෙන් යම් පියවරක් ගැනීමට පුළුවන. අසාධාරණයක් වෙනුවෙන් හඩක් නැගීමට අඩුම තරමේ තමාට අසාධාරනාක් වන බව දත යුත්තේය.

අත්‍යවශ්‍ය කරුණ වන්නේ තමාට ගැටළුවක් හෝ කරදරයක් සිදුවූ විට පිහිට පතන්නේ කොහෙන්ද යනවගය.  නීතිමය ගැටළුවක් නම් උපකාර ලබන්නේ කෙසේද යනවග. තානාපති කාර්යාලය මෙයට ඍජුව මැදිහත් වන්නේ නම් එවන අවස්ථාවකදී භාෂා පරිවතන ගැටළු වැනි ඒ අවම කරගත හැක. මෙවන් වැඩපිළිවෙලක් තිබුනිනම් රිසානාගේ කතාව මීට වඩා වෙනස් ලෙසින් ලියවෙනු ඇත.

රිසානා මෙන්ම මදපෙරදිගදී හිංසනයට ලක්වූ අපේම සොයුරියන බොහොමයක කතා මීට වඩා වෙනස ලෙසින් විසදීමට ඉඩ තිබිණි. අවශ්‍ය වන්නේ ඒ පිලිබඳ යොමුවීම පමණි. වසරකට විදේශ ගත ශ්‍රී ලන්කීයන් උපයන මුදල $$$$$$$$  යයි පුරසාරම් දෙඩීමෙන් පලක් නැතිබව දැන් වත් අවබෝධ වනවානම්. හෙට දිනයේදීද ඉසුරු සොයා කටුනායකින් එතෙර පියාඹන ලන්කීයන්ගේ ජීවිත සුරක්ෂිතවනු ඇත.